Dongeng Ranca Ucing
RANCA
UCING
Dikalereun lapang lodaya surade, aya hiji tempat anu
ngarana ranca ucing. Baheula mah
eta tempat teh mangrupa kubang tempat munding garuyang kalayan pinuh ku lentah galede pikagilaeun.
Dina hiji poe nini-nini
nyeusueh di baturan ku incuna, baju teh di seuseuh bulak balik apik pisan.
Nini-nini miwarang ka
incuna, neneng enggal mandi bisi kabeurangan, ujang geura mandi bisi
kabeurangan aki keseleun di imah nungguan.
Gebrus atuh barudak teh
marandi bari teuteuleuman sagala meni resepeun pisan.
Ari nini-nini mah
jangjon nyeuseuh meni apik pisan
Nini...nini....
tulungan ceuk incuna bari jejeritan
Nini-nini reuwaseun
ngadenge incu-incuna menta tulung komo deui bari jejeritan.
Pas ditingali awak
budak pinuh ku lentah meni sing jarepat pikagilaeun
Nini-nini buru-buru
ngagayem seupaheun, sebrot sebrot diburakeun ka budak nu pinuh ku lentah tea.
Dadak sakala lentah lalesot ting karayap neangan cai panglumpatan .
Hey siah lentah tong
ngaganggu incu-incu aing! Awas siah cai di saatkeun ku aing jeung silaing
dikutuk ku aing jadi penghuni daratan ceuk si nini ambek pisan.
Ngadadak cai kubang
jadi saat, lentah-lentah ge jadi ucing anu kawilang lobana.
Hehehe ceuk si nini sugema pisan, harita
ucing sing
lalimbung siga nu bingung, eong eong bari lalumpat sieuneun ku nini-nini anu
gagalakgakan.
Tah ti harita eta kubang
jadi daratan, anu dugi ka ayeuna sok di sebut ranca ucing pangauban.
Tidak ada komentar:
Posting Komentar